Kees is klaar

Kees Haak als docent aan de Academie voor de Journalistiek.

Het zit erop, de auteur windt er geen doekjes om, er rest alleen nog wat tijd om de balans op te maken. In zijn dagboek van een kankerpatiënt, zoals de ondertitel luidt, maken we kennis met een nuchtere 77-jarige man die zich heeft verzoend met de onvermijdelijke afloop. En passant krijgen we een smakelijke schotel prachtige, anekdotische verhalen geserveerd. De verhalen in dit restaurant zijn aan de sterke kant, naar Vaandrager.

Kees Haak is mijn collega geweest tussen 1984 en 2002. In mijn herinnering resideerde hij vooral in het belangrijkste deel van de Academie voor de Journalistiek, het aan de overkant gelegen café Bet Koolen, waar docenten met studenten royaal de tijd namen om nog wat dieper op de lesstof in te gaan. Haak was een van de true characters op die school. Ze brachten een dijk ervaring mee. Ik heb er veel van opgestoken. Toen die lichting op jeugdige leeftijd vertrok, handig gebruik makend van slinkse vutregelingen en ik me bij de leiding beklaagde dat we toch echt niet zonder deze inspirerende mensen konden, kreeg ik als antwoord dat het nu tijd werd om zelf in die rol te stappen.

Haak heeft jaloersmakend veel uitgespookt in dit leven. Hij kent de ups en downs, beschrijft ze eerlijk en onomwonden maar hij blijft Mr. Cool, ‘autonoom, ijdel en ’n tikkeltje arrogant’ (ik citeer) staat hij ook boven het gewoel, hij kijkt er als een verslaggever naar. Hij analyseert, hij wikt en weegt zijn kansen en bluft zich indien nodig er doorheen.

Klaar is Kees. We gaan op afzienbare tijd een heel goed glas wijn drinken, het gelukzalige leven vierend. Op die Amsterdammer die, wellicht op ’n wolk, ziet dat we liefdevol aan hem denken.

Naschrift: En dan mailen we nog een keer, een allerlaatste keer weet ik nu, over ons weerzien bij Bet Koolen met Max achter de tap, op een centrale plaats in de hemel. Afgelopen vrijdag, 30 september 2016, is Kees alvast vooruit gereisd. So long maestro.

Palliatieve zorg of de gladiolen. Dagboek van een kankerpatiënt. Door Kees Haak. Uitgeverij Aspekt, 2016


About this entry